Akreditasyon Cuma günü başladı. Fakat antrenman programlarım nedeniyle yarışma alanına gidemedim. Cumartesi sabahı ise sporcuların 2 saat kaldıkları bir akreditasyon kuyruğu vardı. Bu havadisi alınca o uzun kuyruğa da girmeden, ilk defa akredisyasyonu yarışma sabahına bırakmak zorunda kaldım.
Cumartesi akşamı, sabahki kahvaltı planımı yapıp uyudum. Pazar sabahı 7:30’da Kuruçeşme’deki İspark’a aracı bıraktık. İspark’a giren son 2-3 araçtan bir tanesiydik. Araçla gelmek için 7:30’dan önce orada olmak gerekiyor. Akreditasyon sırası bomboştu. Yeni tasarımlı bir sırt çantası içinde sponsorların küçük hediyeleri ve yarışmada kiti (bone, çip, akreditasyon kartı vs) vardı. Sporcu alanına geçip, hazırlandım. Saat 8:00’de vapura sporcuları almaya başladılar. Bizde ekip olarak birkaç anı fotoğrafı çekip vapura erkenden bindik. Vapura 8:20 gibi filan binmişizdir. Sonra yarış startına kadar vapurun içinde, gürültüyle birlikteydik. Klasik, vapurun içerisinde tuvalet kuyruğu başladı. Klasik, vapurun iç kısmı bengay ve ter kokularına teslim oldu. Klasik, havasızlık ve sıcak vardı. Vapurlar Kanlıca İskelesi’ne yanaştı ve yarışma başladı. Önce turuncu boneliler yani sanırım 50 yaş ve üzeri sporcular başladı. Sonra kırmızı boneliler suya atlamaya başladı. Yarışma parkuru bu sene aşırı zorlayıcı değildi sanki. Kiminle konuştuysam, parkurla alakalı benzer bir hikaye bahsetti. İkinci köprü altına gelirken nispeten bir zorlanma, sonra istemeden Anadolu yakasına bir yakınlaşma, sonrasında ise Galatasaray Adası’ndan sonra bir ters akıntı ile karşılaşma durumu söz konusuydu. Kendi fikrimce dozunda, önceki tecrübelere göre biraz daha eğlenceli bir deniz bizleri karşıladı. Böylelikle bir boğaz yarışını daha geride bırakıp gelebilen yüzücülerimizle birlikte yemek yedik. Şunu da not düşmek gerekir; yarışmada yüzme sporuna uzun süre emek vermiş yüzücülerin büyük kısmı bu sene katılmayı tercih etmemişti. Antrene ettiğim sporculardan yarışmaya ilk kez katılanlar çoğunluktaydı. Onların heyecanlarını paylaşmak. Kendi kişisel gelişimleri içerisinde rol almakta antrenörlüğün esas tatmin noktası oluyor. Neticede, hem sporcu olarak hem antrenör olarak güzel anılarla, 2019 Boğaz Yarışı’nı tamamlamış oldum. 2020 acaba nasıl olacak? Kulaç atan kadromuz: Ahmet Kırnaz Akın Mesci Aynur Çarıkçıoğlu Burak Ünal Ceren Baskan Ceysun Candaş Doğukan Ünüvar Erol Dinneden Gürdal Çelik Merve Şendil Nakşiye Aksoy Ozan Zencircioğlu Özden Dündar Serhat Şinik Soner Sezgün Taha Engin Turgay Hevenk Yunus Emre Aydın
Commentaires